Η ιστορία της Σάμου με δύο λόγια

Το όνομα του νησιού,  για  τον ιστορικό Bochort,  προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Σαίους.  Κατά τους μελετητές της ανατολικής γλωσσολογίας  υπάρχει μια ετυμολογική υπόθεση που τη συνδέει με  τη ρίζα της λέξης “σαμά” της Ιωνικής διάλεκτου στην οποία σημαίνει Ύψος. Ενώ σύμφωνα με τον Στράβωνα παρατηρείται σύνδεση με την  Φοινικική και σημαίνει “ύψος δίπλα στην ακτή”.

Το νησί κατά την περίοδο ανάληψης της εξουσίας από τον Τύραννο Πολυκράτη (532-522 π.Χ.) γνώρισε τη λαμπρότερη εποχή της ιστορίας του. Ανάπτυξε την πολεμική και την εμπορική ναυτιλία. Άνθισαν η κτηνοτροφία και η γεωργία καθώς φρόντισε να εισάγει ποικίλες ράτσες ζώων αλλά και διαφορετικές ποικιλίες από φυτά, λουλούδια και δέντρα. Στη γενέτειρα κορυφαίων μορφών στον χώρο της Τέχνης και του Πνεύματος,  και μέσα στα λίγα χρόνια της κυριαρχίας του, κατάφερε να δημιουργήσει μία υπέροχη και πλούσια σε υλικό βιβλιοθήκη, ένα φυσικό λιμάνι, την Ιερά Οδό που οδηγούσε στον Ηραίο Ναό, προς τιμήν της Θεάς Ήρας που φημολογείται ότι γεννήθηκε εκεί ακριβώς, τα Πολυκράτεια τείχη που φρόντιζαν για την περιφρούρηση της πόλης και το Ευπαλίνειο Όρυγμα που αποτελούσε ένα μοναδικό για την εποχή του τεχνικό επίτευγμα, ως σύστημα υδραγωγείου και υδροδότησης της πόλης.

Λόγο της γεωγραφικής θέσης του νησιού, αποτέλεσε πόλο έλξη για εμπόρους αλλά και καλλιτέχνες, κατέχοντας μια ιδιαίτερη φήμη για το κρασί που εξήγαγε και τα υφάσματα που εισήγαγε.

Τα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του Πολυκράτη, η κυριαρχία του νησιού έπεσε στους Αθηναίους και αργότερα στους Φράγκους, τους Βυζαντινούς, τους Γερμανούς, τους Σύριους, τους Ιταλούς και τους Τούρκους. Τελικά το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα το 1912.

Η ιστορία της Σάμου ολοκληρώνεται μετά την περίοδο της μεταπολίτευσης το 1974 όπου το νησί άρχισε δειλά να αναπτύσσεται τουριστικά και παρά τις καταστροφικές πυρκαγιές περί το 1990 το νησί γνωρίζει μέρες ανάπτυξης και ευημερίας και προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες.